به منظور اجرای طرحهای توسعه شبکه دسترسی مبتنی بر فیبرنوری کسب و کارها و منازل، تعریف دستورالعمل اجرا و رعایت استانداردهای مشخص جهت برقراری یک ارتباط پایدار و با کیفیت ضرورت دارد.(دارنده پروانه باید مستندات اجرای صحیح کار را به نحوی تامین نماید تا در صورت نیاز در اختیار سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی قرار بگیرد.)
1.ایمنی (HSE) :
با توجه به اهمیت سلامت و ایمنی همه پرسنل اجرایی، اشخاص ثالث و تاسيسات، دارنده پروانه موظف به رعایت قوانین، دستورالعملها و ضوابط ایمنی اعلام شده توسط مراجع ذی ربط می باشند و مسئولیت هر گونه حوادث مربوط به پرسنل اجرايي، اشخاص ثالث و تاسيسات موجود بر عهده دارنده پروانه می باشد.
2.نشانه گذاری مسیر:
پیش از شروع مراحل اجرا باید مسیر را با رنگ مشخص نموده و نشانه گذاری روی آسفالت همچنین فاصله معین شده براساس مراجع از روی نقشه (شروع/طول مسیر/پایان) تایید شده و بدون انحراف انجام شود.
مدیریت شهری معمولا الزام به جانمایی برش آسفالت در نزدیک ترین فاصله ممکن از جدول را دارد همچنین باید قبل از شروع عملیات اجرایی استعلام ها و مجوز های لازم برای وجود تاسیسات در مسیر را از سازمان های ذی ربط اخذ گردد.
3.حفاری:
به دو روش انجام می پذیرد:
الف: ماشینی
ب: دستی
هر دو روش حفاری ازجمله ماشینی و دستی شامل مراحل ذیل می باشد:
1) حفاری
2) لایه بندی
3) داکت گذاری
4) پرکاری
الف:حفاری ماشینی
- روش اول برای خیابان اصلی (براساس استاندارد ITU-T L.48)
براساس طرح در محل های تعیین شده، میکروداکت باید حداقل در عمق 40 سانتیمتری خوابانده شود. بر این اساس با استفاده از دستگاه ترنچر، شیاری به عمق حداقل 45 سانتی متر و عرض 7 تا 15سانتی متر با فاصله ی تعیین شده طبق نقشه با امکان زیرسازی مناسب برای نصب میکروداکت ایجادشود.
در مسيرهايي که اجراي عمليات حفاري با توجه به شرايط طرح ميسر نميباشد اپراتور ميتواند نسبت به تغییرعمق یا عرض یا فاصله حفاري اقدام نمايد. این موارد به شرح زیر هستند:
- برخورد با معارضهای دیده نشده در نقشه تایید شده که موجب تغییر فاصله معین در نقشه می شود بطور مثال وقتی که مسیرکانال حفاری به فاضلاب برخورد نماید.
- در صورت الزام دستگاه های ذی ربط جهت رعایت فاصله و حریم قانونی تعریف شده
- بافت ضعیف زیرسازی اسفالت در مسیر ترنچ باعث تغییر فاصله معین می شود.
- عبور از روی پل هایی که عمق لازم رو جهت حفاری ندارند.
شرایط پر کردن کانال پس از حفاری و داکت گذاری:
- تسطيح کف کانال و اطمینان از عدم وجود سنگ ها و اشیاء تیز
- ریختن ماسه بادي یا خاک نرم به ارتفاع 5 سانتي متربا فشرده سازی وتسطيح سطح
- نصب میکروداکت بر روی سطح ماسه بادی یا خاک نرم
- پر کردن روی میکروداکت با استفاده از ماسه بادی یا خاک نرم و فشرده سازی آن تا حداقل 5 سانتیمتری بالای سطح میکروداکت
- ریختن خاک سرند شده و فشرده سازی آن به ارتفاع 10 سانتیمتر و قراردادن نوار اخطار بر روی آن
- ریختن مجدد خاک سرند شده به مقدار 8 سانتیمتر بر روی نوار اخطار و فشرده سازی آن
- آسفالت کاری و بتن به عمق 10 سانتیمتر (مطابق شکل)
در مسیر حفاری در صورت برخورد با مانعی مانند سرعتگیر مطابق شکل بایستی شعاع تیغه ترنچر بیشتر شود (450+x mm) تا مسیر میکروداکت مستقیم باقی بماند.
- روش دوم در مسیر های انشعابی کوتاه(براساس استاندارد ITU-T L.155)
عمق ترنچ بر اساس تعداد لولههای انشعابی بین 25 تا 30 سانتیمتر خواهد بود و عرض آن بسته به نوع داکت حداکثر تا 5 سانتیمتر میباشد.
در مواردی که در مسیر تغییر جهتهای شدید وجود داشته باشد، مینیترنچینگ باید با استفاده از برشهای زاویهدار انجام شود تا با حداقل قطر خمش مجاز برای میکروداکتها و کابلها مطابقت داشته باشد.
نکته:
جهت قراردادن دو میکروداکت در یک کانال در صورتی که مسیر مشترک باشد باید داکت ها به صورت موازی، هم راستا و در کنار هم قرار بگیرد.
پاکسازی کف کانال قبل و بعد از داکت گذاری الزامی است.
نحوه باز کردن میکروداکت به صورت زیر می باشد.
عبور از عرض جاده‌ها و ریل راه آهن:
جهت عبور از عرض جاده ها (در صورت عدم امکان حفاری باز) و یا جهت عبور از زیر ریل راه آهن بر اساس مجوزهای صادره از مبادی ذیربط مانند شهرداری،راه آهن و… میتوان به یکی ازدو طریق پرس افقی یا نقب اقدام نمود البته در هر دو روش باید به شعاع خمش داکت و فیبر دقت کرد.
نصب لوله به بدنه پلها:
در مواردي که طبق طرح يا مجوزهاي صادره از مبادي ذيربط از جمله شهرداری و سازمانهای مربوطه نصب لوله به بدنه پلها پيشبيني شده است، مطابق يكي از روشهاي ذيل براي هريك از داکتها اقدام شود:
الف – در پلهايي که اجازه حفاري بر روي سطح پل داده ميشود عمق حفاري ميبايست بر اساس مجوز صادر شده از مبادي ذيربط (شهرداری و سازمانهای مربوطه) بوده و بتنريزي با مشخصات قيدشده در مجوز مذکور تا سطح پل استفاده شود.
ب – در مواردي که مجوز نصب لوله به بدنه ديواره پل (پيشاني پل) داده شده باشد بايستي از لوله گالوانيزه درزدار مناسب (مطابق استاندارد DIN2440) جهت عبور هر میکروداکت بطور مجزا استفاده شود.
لوله گذاری با غلاف گالوانیزه به دیواره پل:
در وروردی و خروجی پل شعاع خمش باید براساس استاندارد مربوطه باشد.
عبور داکت از داخل تونلها:
براساس طرح تهيه شده و مجوزهاي اخذ شده از سازمانهاي ذيربط از جمله شهرداری و … نسبت به اجراي میکروداکت از داخل تونلها به صورت ترنچ و یا نصب به دیواره با استفاده از بستهای مناسب و یا نصب بر روی سینیهای موجود انجام گیرد.
حفاری دستی(عملیات حفاری در پیاده روها):
عملیات حفاری در پیادهروها به صورت عرضی و مطابق روش حفاری در سوارهروها خواهد بود به جز اینکه به علت وجود تاسیسات مختلف، عملیات حفاری اجبارا به صورت دستی انجام گیرد و برای جلوگیری از آسیب رسیدن به میکروداکت و کابلها عمق حفاری باید حداقل 50 سانتیمتر و عرض آن بر اساس طرح اجرایی انجام گیرد. در عملیات داکتگذاری در پیادهرو بایستی شعاع خمش داکت و کابل را مورد توجه قرار داد.
معارض و نحوه رفع معارض:
در صورتی که در حین مسیر حفاری به مواردی مانند خطوط برق،آب ،گاز،تلفن،فاضلاب،جوب آب و… برخورد شود با هماهنگی دستگاه های ذی ربط براساس استانداردها و دستور العملهای مربوطه نسبت به رفع معارض اقدام نماید. در شکل های زیر نمونه هایی از انواع معارض و چگونگی رفع آن آورده شده است.
نکته:در مواردی که (به عنوان مثال کانال آب) طول کانال بیشتر از 70 سانتی متر باشد از انکس u استفاده میکنیم و حتما از لوله گالوانیزه استفاده شود(لوله گالوانیزه به سقف متصل گردد و ابتدا و انتهای آن نیم متر از دو طرف کانال بیرون بیاید و بتن شود)
نمونه هایی از روش ها و نتایج اشتباه در رفع معارض
- استفاده از لوله پلی اتیلن کمتر از طول حفاری.
- استفاده از لوله پلی اتیلن دو تیکه.
- عمق عبور لوله پلی اتیلن کمتر از 30 سانت از زیر معارض و عدم استفاده از ماسه بادی زیر لوله پلی اتلین.
- عدم رعایت طول حفاری با شیب مناسب، تایید شده و بصورت قرینه.
نکات زیر به اپراتور ها توصیه می شود:
رعايت حداقل شعاع خمش میکروداکت، فیبر و دراپ کابل الزامي است و براساس استاندارد TIA/EIA-568-c.3(20 برابر قطر کابل) ، استاندارد ITU-T G.657 A1/A2/B2/B3 و ITU-T G652 است.
نوار اخطار مورد استفاده از جنس پلي اتيلن زرد رنگ با عرض 8 سانتی متر و ضخامت 15/0 ميليمتر ميباشد که بر روي آن جمله (توجه – داکت یا کابل – شرکتX) با رنگ مشكي بصورت الكترو استاتيك حك شده است ( ارتفاع حروف 5 سانتيمتر و عرض آنها 1 سانتيمتر)
به عمق نامناسب نوار خطر و عدم نصب صحیح توجه شود.
در ابتدا و انتهای میکرو داکت حتما باید End Cap نصب شود تا از ورود گل و لای و ….. به آن جلوگیری گردد. اتصالات نیز باید آببندی شوند.
- نصب هندهول:
محل هندهول روی زمین بر اساس مشخصات نقشه علامت گذاری شود.
زمان نصب هندهول باید به شیب زمین توجه شود.
حفاری/تسطیح و کف سازی /بلوک چینی در زیر هندهول با توجه به نوع هندهول به درستی انجام شود.
بدنه هندهول باید پس از زمان نصب کامل عمود و تراز باشد و سطح HH باید حداقل 2 سانتی متر و حداکثر 5 سانتی متر بالاتر از سطح زمین نصب شود
سایز گراول استاندارد باشد.
متراکم کردن خاک هر 10 سانتی متر با آبپاشی مختصر و کوبیدن الزامی است.
ریختن بتن در اطراف هندهول بر اساس بتن استاندارد انجام شود.
مقدار 5 سانتیمتر از لبه هندهول تا سطح بتن برای ریختن آسفالت باید باقی بماند.
سعی شود محل استقرار هندهول طوري انتخاب شود که داخل جادههاي انشعابي و محل تردد وسائل نقليه، کنار دکلهاي برق فشار قوي، نزديك پلها و آبروها، داخل تونلها يا مقابل درب اماکن تجاري و مسكوني قرار نگیرد ضمناً بايستي حتىالامكان مفصل در جايي قرار گيرد که دسترسي ماشين آلات مفصلبندي به آن به سهولت انجام شود. هندهول نباید در وسط خیابان قرار گیرد.
با توجه به مزایای حوضچه مخابراتی و یا هندهول کامپوزیت مخابرات نسبت به هندهول بتنی که شامل وزن کم و سهولت در نصب، مقاومت بالا نسبت به ضربه و خوردگی و در نهایت مقرون به صرفه بودن کامپوزیت‌ها است، هندهول فیبرنوری کامپوزیتی، مصرف گسترده‌تری دارد.
مراحل نصب هندهول به صورت ذیل می باشد:
5.تست داکت های هاي نصب شده و شوت فیبر:
تست فشارهوا(تست اتصالات) ﻣﻄﺎﺑﻖ با استاندارد حفاظت فیزیکی IP65
تست ساچمه
تست اسفنج
تست OTDR
دستور العمل شوتينگ فيبر نوري(روش دمیدن براساس استاندارد ITU-T L156)
فرآيند کابل کشی تحت تاثير شرايط محلي و آب و هوایی به دو روش اصلي كشيدن و دميدن انجام می شود. آيتم هاي اصلي در شوت فيبر نسبت قطر كابل مورد استفاده به قطر داخلي کانال ها و همچنين فشار دمش هوا مي باشد كه در هنگام اجرا به تفصيل در جزئیات طرح باید ارائه شود. ضمناً قبل از شروع عمليات شوت فيبر تاييده ناظر و همچنين تست سلامت داكت اجرا شده ضروري مي باشد.
کابل های فیبر نوری Outdoor همچنین بایستی در برابر عوامل میکروبی (باکتری و قارچ) مقاوم باشند ، چرا که این میکروارگانیسم ها نیز باعث نابودی کابل در طول زمان می گردند. کابل های فیبر نوری Outdoor همچنین بایستی استحکام کششی مناسب را مطابق استاندارد IEC 60794-1-101 دارا باشند
6.نصب FAT :
محل نصب FAT و دست پیچ موجود باید در ارتفاع مناسب(قابل دسترس عموم نباشد) نصب گردد. و ورودی و خروجی فیبر باید مجزا باشد. جهت هدايت كابل از زمين به FAT باید یک لوله گالوانیزه به ارتفاع و قطر مناسب تعبیه شود.
کابل کشی روی دیوار:
فاصله بست ها از یکدیگر بستگی به قطر خارجی(برای کابل های زره دار روی دیوار ۵۰ برابر قطر کابل، روی سقف حداکثر فاصله ۳۵ برابر قطر کابل است و برای کابل های معمولی روی دیوار ۳۰ برابر قطر کابل، روی سقف حداکثر فاصله ۲۰ برابر قطر کابل است)، طول و نحوه قرار گرفتن کابل روی دیوار (عمودی – افقی) دارد. این فاصله به طور متوسط ۵۰ سانتیمتر هستند که برای کابل های با مقاطع کوچک و مسیرهای کوتاه تا ۳۰ سانتیمتر کاهش یافته و در مسیرهای طویل و کابل های با مقاطع بزرگ به ۸۰ سانتیمتر نیز می رسد.
لازم به ذکر است فاصله بست از کنج دیوار حداقل برابر ۱۰ سانتی متر است.
نسبت پر شدن میکرو داکت:
برای عملکرد بهینه شوت فیبر، اطمینان حاصل نمایید که نسبت پر شدن قطر کابل به داکت شما از70% تجاوز نمی‌کند. این نسبت توسط تامین‌کننده میکرو داکت تعیین و ارائه میشود و معمولا بین 50% تا 70% می باشد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.